راهنمای میزان استفاده از مواد ضدعفونی کننده دست

یکی از مهمترین راه های انتقال ویروس از طریق دست ها است. ویروس ها و باکتری های غیربیماری زای موجود بر سطح دست، معمولا تهدیدی برای ایجاد و انتقال بیماری نیستند. اما میکرو ارگانیسم های بیماری زایی که به صورت گذرا بر سطح دست قرار می گیرند، تهدیدی برای سلامتی هستند. کم خطرترین ماده برای بهداشت دست، ماده ای است که در کمترین زمان، عوامل آلوده کننده را از بین ببرد.

برای تمیز کردن دست ها، از روش های مختلفی از قبیل شست و شو با آب و صابون، استفاده از الکل 60 تا 70 درصد، اسپری، ژل و فوم ضدعفونی کننده استفاده می شود. تاکنون در خصوص تعداد دفعات کافی برای تمیز کردن دست ها با مواد ضدعفونی کننده، اطلاعاتی ذکر نشده است و بر اساس توصیه ها، لازم است پس از هر بار تماس با منابع احتمالی آلودگی، شست و شوی دست با آب و صابون یا ضدفونی کردن آن انجام شود. طبق بررسی های به عمل آمده در بیمارستان های آمریکا، موارد متعددی از مشکلات پوستی در افرادی که به دفعات  زیاد از آب و صابون و یا مواد ضدعفونی کننده استفاده می کنند مشاهده شده است، یکی از راهکارها جه حل این مشکل، استفاده روزانه از کرم های مرطوب کننده یا مخلوط آبلیمو و گلیسیرین است. 

توصیه ای برای دفعات ضدعفونی کردن یا شستن دست ها وجود ندارد و دفعات مواجهه با منابع آلودگی، ملاک این کار است. به منظور حفاظت از پوست دست ها پس از شست و شوی کامل با آب و صابون و یا ضدعفونی کردن آن ها، مصرف روزانه کرم های مرطوب کننده توصیه می شود.